Moral story

भाग #१३ सारांश…. अपंग म्हणून जन्माला येणं हे कोणाच्या हातात नाही पण चांगलं जन्माला येऊन पण अपंगत्व स्वीकारणं आणि पदोपदी

लग्न थाटात झालं….कृती वहिनी घरात रुळून गेली..पण रोजच तिच्या चेहऱ्यावर प्रश्न होता, इथून कधी शहरात जाईल एकदाच परत इकडे यायला

भाग # 9  भावड्याने आता जास्त वेळ घरी राहनच पसंद केलं होतं… आई गेल्यानंतर मोनि दोन दिवस उपाशी होती आणि

भाग # 6  “आई मला अस होईल म्हणून खरच नव्हतं वाटलं” रवी शांता आई ला म्हणाला. “माहितेय रे मला” शांता.

भाग# 5  आजचा दिवस ,मोनिका सोबत सगळ्यांनाच महत्वाचा होता खूप,तीच फक्त शांत बसन कशाला आमंत्रण तर देनार नव्हते ना ,की

भाग #4  रवी थोडे दिवस राहून परत त्याच्या कामाच्या ठिकाणी निघून गेला. आता सगळ्यांना सवय पण झाली होती,मोना च्या शांत

सकाळी उठल्या उठल्या डॉक्टर कडे जायची घाई होती ,दोघांना पण.. रात्रभर पोरीच्या अंगात ताप मुरला होता आणि शांत पडून होती…